سلام. سلام حدیث غروب های دلتنگی انتظار. قبول دارم بی وفاییم مولا جان.

بی وفاییم که بیشتر از تو به فکر یارانه آخر ماهمان هستیم.

بی وفاییم که کودکی مان گل می کند و به دنبال زرق و برق های مغازه های چشم چرانی

دست تو را رها می کنیم و ... گم می شویم.

بگذریم آقا جان، خودمانیم صدای قدم های انتظارت کمرنگ شده است. خبری در راه است؟

نسیم دیروز می گفت بوی پیراهن یوسف را از چمنزار اطراف کنعان استشمام کرده است.

میدانم که خودت هستی. میدانم که با دیدنت قلب های ما می شکفد.

می دانم که با دیدنت آسمان تیره پلک هایمان نمایان خواهد شد.

می دانم طوفان اندوهمان فروخواهد نشست.

می دانم می آیی و یاس ها دوباره از دل کوچه های تنگ جوانه می زنند.

می دانم می آیی و حس تنهایی تمام لحظه های بی توبودن را پر خواهی کرد.

پس رخ بنما که جهان تشنه ی دیدار توست. مدت ها روزه دار ندیدنت هستیم

و فالگوش ایستاده ایم که ببینیم صدایی از کنار کعبه دل خواهد آمد؟

به هر حال اینجا زمان به وقت تو تنظیم شده است. دارد زمان بیدارکردنمان دیر می شود.....